داستان چهار شمع

یکی بود یکی نبود چهار شمع به آهستگی می سوختند ودر محیطی آرامی صحبت آنها به گوش می رسید:

شمع اول گفت :"من صلح وآرامش هستم اما هیچ کس نمی تواند شعله مرا روشن نگه دارد من باور دارم

که به زودی می میرم..."

سپس شمع صلح وآرامش ضعیف شد تا به کلی خاموش شد.

شمع دوم گفت:"من ایمان هستم برای بیشتر آدم ها دیگر در زندگی ضروری نیستم

پس دلیلی وجود ندارد  که روشن بمانم ..."

سپس با وزش نسیم ملایمی ،ایمان نیز  خاموش گشت

شمع سوم گفت:"من  عشق هستم  ولی توانایی آن را ندارم که دیگر روشن بمانم

انسان ها من را در حاشیه زندگی خود قرار داده اند  واهمیت

مرا درک نمی کنند آنها حتی فراموش کرده اند  که به نزدیک ترین کسان خود عشق بورزند..."

طولی نکشید عشق نیز خاموش شد

                                                                                                                                                                                                                                                                                    ناگهان...

کودکی وارد شد وسه شمع خاموش را دیدو گفت:

"چرا شما خاموش شده اید شما قاعدتاً باید تا آخر روشن بمانید"

سپس شروع کرد به گریه کردن

آنگاه شمع چهارم گفت:

"نگران نباش تا زمانی که من وجود دارم ما می توانیم بقیه شمع ها را دو باره روشن کنیم"

"من امید هستم!"

با چشمانی که از اشک وشوق می درخشید کودک شمع امید را برداشت وبقیه را روشن کرد

نور امید هر گز از زندگیتان خاموش مباد  

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: